Il libro non mi è piaciuto, ma la cosa che resta nell’aria in sospeso è il noto cavaliere assassinato. Dov’è finito? Mia moglie ha fatto una ricerca su internet ,ed alla fine il noto cavaliere è solo una specie di incipit del romanzo, un personaggio, marginale, già morto all’inizio che romanzo, ma non appena prima ma diversi mesi prima di cui si sa’ già chi è stato l’assassino. L’assassino è il re di Francia che ha imprigionato sir Ranulf perché era una spia del re d’inghilterra (l’azione è nel 1300 il periodo della guerra dei 30 anni); poi il riscatto ha ritardato ed il prigioniero è morto, forse sotto tortura. Con la scusa che il corpo si era corrotto per il caldo ha inviato solo il cuore. E la famiglia ha deciso di far fare una tomba descrivendo il cavaliere come se fosse un crociato. Tutta questa storia avviene molto prima della trama su cui si svolge il romanzo. E nel romanzo non c’è nessun “nuovo” cavaliere ammazzato! Non vi sembra che il traduttore tradisca assai , almeno in questo caso? Non è che il titolo originale facesse riferimento ad altri personaggi ma almeno era neutro e curioso: “il cavaliere a gambe incrociate (o accavallante ?) “. In quando la tomba o il sarcofago presentava in quel modo il defunto. Ora invece nel libro c’è un assassinio, ma di una donna che faceva la levatrice. E c’è pure un incidente che qualcuno, molto nervoso e pieno di sospetti , scambia per un attentato alla sua persona . Non vi pare che scegliendo quel titolo i maghi del marketing ci ingannino? Io mi sono sentito ingannato. Ma si vede che sto’ libro bisognava pur renderlo appetibile. E ne aveva bisogno. La scrittrice, americana ,ama terribilmente il medioevo e vuole essere molto precisa su tutti i particolari ad un livello che molti di noi , omuncoli moderni e normali, eviterebbero. La scrittrice soffre di un complesso di erudizione e questo alla lunga appesantisce il romanzo. Poi ,per rendere vario il romanzo , moltiplica i personaggi , ed anche gli incontri. Diventa difficile seguire lo sviluppo della trama, ricordarsi i vari nomi e soprattutto le relazioni famigliari. Dato che l’autrice è un’erudita, possiamo prendere per documentato almeno un paio di cose (o almeno mi prendo la libertà di vederla in quel modo). Il primo punto è che la famiglia era allargata per il gran numero di persone che con vari incarichi che vivevano sotto lo stesso tetto. Servi e serve, governanti e stallieri, garzoni vari o anche precettori e via discorrendo . Un famiglia benestante,senza essere particolarmente ricca, diventava allargata senza. Anche perché una famiglia povera, se era numerosa, letteralmente non poteva permettersi mammoni o bamboccioni. Semplicemente a 8 anni, o prima ancora, andavi a servizio dove trovavi. Ora ridendo si potrebbe proporre la stessa situazione, ma almeno un paio di punti lo rendono problematico. Il primo è lo stipendio: vi vedete qualcuno che per 150 euro e l’uso libero del frigorifero riempito dalla famiglia, vive e fa’ qualche commissione in una famiglia allargata adottiva? E poi dove mettereste il famiglio (termine che indicava la persona di servizio nelle famiglie contadine)? Le attese minime(almeno una stanza per ogni persona ) si scontrano con appartamenti piccoli e stanze risicate.
Il secondo punto che mi permetto di assumere è che nel medioevo la religione sembra esser e molto rigorosa dal punto di vista dottrinale e molto permissiva dal punto di vista morale. La religione è la forza pervasiva del Medioevo , che ne costituisce in un qualche modo il senso completo. Insegnavano una volta, che i barbari entrando nel mondo romano , il tardo mondo romano cristianizzato del post Costantino e nel post –Costanzo (il primo per la libertà religiosa , il secondo (sarà giusto il nome? ) per la religione unica di stato ) ebbero il permesso di stanziarsi (?) a patto della conversione al cristianesimo, ovvero l’instaurarsi di un patto civile politico che fonda/sancisce una nuova società: si potrebbe dire una costituzione. E nasce il medioevo che fusione delle culture latino roman e germanico barbara. Ed il medioevo fini quando il blocco quasi monolitico della fede cristiana venne scossa da Lutero : si ruppe l’europa ma soprattutto si squalificò il sacro (nelle successive guerre di religione ) come fondamento della società. Ma era già il mondo moderno. Nei personaggi di C.Robb vediamo innanzittutto una presenza costante del divino nella vita quotidiana tramite quelle che sono preghiere o giaculatorie . Poi la compresenza del mondo magico, più o meno tollerato o permesso per fare ordine in quella parte del mondo dove pur bisogna ammettere l’impotenza e l’ignoto. Le conoscenze scientifiche, prive di metodo induttivo ( o deduttivo?) non avevano portato a quella sistematizzazione della conoscenza, alla formalizzazione e soprattutto all’ istituzionalizzazione indicata da Foucault . Purché non si toccassero le basi delle istituzioni, vi era un certo grado di tolleranza e libertà. Cosi incantesimi e fatture (non fiscali) non erano infrequenti e persone che operavano come levatrici potevano essere anche esperte di fatture . Cosi presenta le cose C. Robb. E continuando, queste persone erano considerate “borderline” rispetto al corpo sociale cosiddetto “normale”. C’è una scena che rappresenta il funerale di una levatrice morta; le sue colleghe non si uniscono al corteo ma l’aspettano al cimitero. Gli incaricati dell’ordine pubblico, al vedere questo, temono disordini. Un corpo sociale a parte, tollerato, che forniva prestazioni necessarie. Il fatto che si associasse le levatrici alla magia, potrebbe essere legato ad una cultura, al concetto di fluido( liquido) che forse le rendeva specialiste dei fluidi intese in senso trasversale. Oppure, in una visione simbolica antropologica, associandole alla parte magica della manipolazione del sangue e per estensione alla magia tout-court. Io non sono esperto di queste cose , ma mi pare un modo di ordinare diversamente le cose rispetto ad oggi, dove tutti i resti delle attività –limite o marginali o sconvenienti, confluiscono a carico di persone che debbono svolgere . Un po’ come gli elenchi cinesi di Borges.
Al giorno d’oggi cosa possiamo dire al riguardo? Il mondo del piacere, a seguito della rivoluzione freudiana, è stato “sdoganato” ma vaga in qualche maniera ancora impazzito in cerca di un approdo stabile .
Torniamo al libro dopo queste due lunghe divagazioni. Il libro manca di mordente. Non dev’essere colpa dell’autrice, in quanto per esperienze di altri lettori, altri libri riuscirono meglio. Ma forse il fatto che l’idea di fare un libro su un episodio che la colpì particolarmente ha tradito le sue aspettative . La trama è tutto sommato debole, ed il libro lungo. Molto vicino alla realtà, nel senso che le indagini facilmente sono cosi: noiose, minuziose ,ripetitive o meccaniche, senza indizi o con poche tracce che non portano a nulla, apparentemente. Ma in un libro non si può tediare (aaacch … che termini uso !) il lettore . E’ un libro non divertente, mi si perdoni il termine, ma informato, mi si perdoni anche questo secondo termine. Chi ha pazienza potrà trarne giovamento, ma reputo poco divertimento .
adesso traduco in guajarati
આ પુસ્તક મને ગમ્યું, પરંતુ આ વસ્તુ કે હવા સસ્પેન્ડ રહે ઓળખાય છે ઘોડો હત્યા. Where'd તેમણે જાઓ? મારા પત્ની ઇન્ટરનેટ પર શોધ કરી હતી, અને છેલ્લે પ્રખ્યાત ઘોડો જ નવલકથા, એક અક્ષર, સીમાંત, પહેલેથી શરૂઆતમાં મૃત શબ્દો ખોલવાનું એક પ્રકારની છે કે નવલકથા, પરંતુ તે પહેલાં, પરંતુ કેટલાક મહિના પહેલાં તમને ખબર છે ' પહેલેથી જ murderess હતા. આ murderess ફ્રાન્સના રાજા જે સર Ranulf કેદ છે કારણ કે તેણે ઇંગ્લેન્ડના રાજા (1300 ક્રિયા 30 વર્ષ યુદ્ધના સમય હોય છે) માટે જાસુસ હતો, પછી વિમોચન ધીમી અને કેદી મૃત્યુ પામ્યો છે કદાચ, ત્રાસ હેઠળ. એ બહાનું છે કે શરીર દ્વારા ગરમી બગડી હતી માત્ર હૃદય મોકલ્યો છે. અને કુટુંબ માટે એક ઝુંબેશ ચલાવનાર જેમ ઘોડો વર્ણન કબર બનાવવા નિર્ણય કર્યો છે. આ સમગ્ર કથા પ્લોટ કે જેના પર નવલકથા સ્થાન લે તે પહેલાં લાંબા જગ્યાએ લઈ જાય છે. અને નવલકથા કોઇ "" નવા ખેલાડી માર્યા ગયા છે! ત્યાં આ યોજના ખૂબ આ કિસ્સામાં ઓછામાં ઓછા, ખોટે રસ્તે દોરવું લાગે છે? , "તો ઘોડો ક્રોસ પગવાળું (અથવા accavallante?)". કે શીર્ષક નથી બીજા પાત્રો છે ઉલ્લેખ કરવામાં આવ્યો હતો, પરંતુ ઓછામાં ઓછા તે તટસ્થ અને વિચિત્ર હતું કબર, અથવા જ્યારે માં પથ્થરની કબર કે માર્ગ મૃત દેખાયા હતા. પરંતુ હવે પુસ્તક હત્યા, પરંતુ સ્ત્રી જે મિડવાઇફ હતો. અને ત્યાં પણ એક અકસ્માત છે કે કોઇ વ્યક્તિ, ખૂબ નર્વસ અને suspicions તેમના વ્યક્તિ પર હુમલો કરવા માટે, તે ભૂલો પૂર્ણ. પસંદ કરો કે જે શીર્ષક નથી, તો માર્કેટિંગ વિઝાર્ડ્સ અમને છેતરવું માટે? હું cheated લાગ્યું. પરંતુ દેખીતી રીતે હું છું પુસ્તક છે, પરંતુ તે રોચક બનાવવા હતી. અને તે માટે જરૂરી છે. લેખક, અમેરિકન, મધ્ય યુગમાં ભયંકર પ્રેમ અને કક્ષાએ તમામ વિગતો કે અમને ઘણા homunculi અને આધુનિક પ્રમાણભૂત ટાળવા કરશે પર ખૂબ જ સચોટ બનવા માંગે છે. લેખક આ શિષ્યવૃત્તિ જટિલ થી પીડાય છે અને લાંબા નવલકથા દબાવવું. પછી, નવલકથા દરમિયાન વિવિધ માટે, અક્ષરો વધવું, પણ એક બેઠક. તે મુશ્કેલ બની જાય છે માટે પ્લોટ વિકાસ અનુસરવા માટે, વિવિધ નામો અને ખાસ કરીને કુટુંબ સંબંધો યાદ કરે છે. હોવાથી લેખક પંડિત હોય, તો અમે માટે ઓછામાં ઓછી વસ્તુઓ એક દંપતિ (અથવા ઓછામાં ઓછા હું સ્વાતંત્ર્ય લેવા માટે કે જે રીતે તેમના જુઓ) દસ્તાવેજીકૃત લાગી શકે છે. પ્રથમ મુદ્દો એ છે કે કુટુંબ એક છાપરું હેઠળ વિવિધ કચેરીઓ સાથે રહેતા લોકોની વિશાળ સંખ્યા દ્વારા ફૂલે હતી. નોકરો અને ઘરકામ, housekeepers અને grooms, છોકરાઓ પણ ઘણા tutors અને તેથી. ખાસ કરીને સમૃદ્ધ મોટું બની વિના, વિના એક શ્રીમંત કુટુંબ. પણ ગરીબ કુટુંબ કારણ કે, જો તે મોટી હતી, શાબ્દિક મોટા બાળકો અથવા મામા છોકરાઓ નથી પરવડી શકે છે. માત્ર 8 વર્ષ પહેલાં, અથવા, તમે જ્યાં સેવા હતા હતી. હવે લાફિંગ તમે જ પરિસ્થિતિ પ્રસ્તાવ કરી શકે છે, પરંતુ પોઈન્ટ ઓછામાં ઓછા બે મુશ્કેલ બનાવે છે. પ્રથમ પગાર છે: તમને 150 યુરો માટે કોઇ જુઓ અને કુટુંબ દ્વારા ભરવામાં રેફ્રિજરેટર ની મફત ઉપયોગ રહે અને એક દત્તક વિસ્તૃત કુટુંબ કેટલાક errands બનાવે છે? અને પછી તમે પાળેલાં (એ માટે ગ્રામીણ પરિવારો સેવા વ્યક્તિ સૂચવે ટર્મ) કે જ્યાં મૂકવામાં આવશે? લઘુતમ અપેક્ષાઓ (વ્યક્તિ દીઠ ઓછામાં ઓછી એક જગ્યા) નાના એપાર્ટમેન્ટ અને રૂમ risicate સાથે ટકરાતા.
બીજો મુદ્દો કે હું ધારે છે કે મધ્યકાલીન ધર્મ માટે સિદ્ધાંત અને દ્રશ્ય શિથિલ નૈતિક બિંદુ દ્રષ્ટિએ ખૂબ જ સખત થઇ ગઇ છે. ધર્મ મધ્ય યુગમાં, કે જે અમુક રીતે, સંપૂર્ણ અર્થમાં છે એક વ્યાપક બળ છે. એકવાર શીખવાડ્યું, કે જે બાર્બેરીયન પોસ્ટ-કોન્સ્ટેન્ટાઇન અને Constantius (ધાર્મિક સ્વતંત્રતા માટે પ્રથમ, દ્વિતીય એકમાત્ર રાજ્ય ધર્મ માટે (આ નામ અધિકાર રહેશે)?) માં રોમન દુનિયા, પાછળથી Christianized પોસ્ટ રોમન દુનિયામાં દાખલ કરી હતી રૂપાંતરણ શરત પર (?) ખ્રિસ્તી, એટલે કે એક નાગરિક કરાર કે રાજકીય અધિષ્ઠાપિત / એક નવી કંપની સ્થાપે છે અથવા એક બંધારણ ફોન કરી શકો છો ની સ્થાપના માટે સ્થાયી પરવાનગી આપી હતી. તે મધ્યમ યુગ માં સ્થાપના કરવામાં આવી હતી કે રોમન અને જર્મની અસંસ્કારી લેટિન સંસ્કૃતિમાં ફ્યુઝન. અને મધ્ય યુગમાં જ્યારે ખ્રિસ્તી વિશ્વાસ લગભગ પત્થરના બ્લોક લ્યુથર દ્વારા shaken હતી માટે યુરોપ તૂટી પરંતુ મોટે ભાગે તેઓ પવિત્ર સમાજના પાયાના તરીકે (ધર્મ વારાફરતી યુદ્ધો) માં અયોગ્ય. પરંતુ તે પહેલાથી જ આધુનિક વિશ્વમાં હતી. તમામ C.Robb પ્રથમ આપણે એ છે કે જેઓ પ્રાર્થના અથવા litanies દ્વારા કરવામાં આવે છે રોજિંદા જીવનમાં દૈવી ના સતત હાજરી અક્ષરો માં જુઓ. પછી જાદુઈ વિશ્વના હાજરી, વધુ કે ઓછા સહન અથવા વિશ્વમાં ભાગ જ્યાં તમે નપુંસકતા અને અજ્ઞાત હોવા છતાં સ્વીકાર્યું છે ક્રમમાં કરો પરવાનગી આપી હતી. વૈજ્ઞાનિક જ્ઞાન, કોઈ આત્મલક્ષી (અથવા તાર્કિક?) જ્ઞાન systematization આવ્યો હતો, અને formalizing ઉપર બધા સંસ્થાકરણ ફૌકાલ્ટ દ્વારા દર્શાવે છે. પૂરા પાડવામાં આવેલ છે કે જે સંસ્થાઓ પાયો નથી સ્પર્શ નહોતી, ત્યાં સહનશીલતા અને સ્વતંત્રતા ચોક્કસ ડિગ્રી હતું. તેથી સમય અને ઇન્વૉઇસેસ (કોઈ કરવેરા) અસામાન્ય નથી અને લોકો હતા midwives તરીકે કામ કર્યું પણ અનુભવી ઇન્વૉઇસેસ હોઇ શકે છે. તેથી વસ્તુઓ સી ધરાવે છે Robb. અને હજુ પણ, આ લોકોને સામાજિક શરીર "સામાન્ય" માટે આદર સાથે "borderline" ગણવામાં આવ્યા હતા. ત્યાં એક મિડવાઇફ જેઓ મૃત્યુ પામ્યા હતા અંતિમવિધિ પ્રતિનિધિત્વ દ્રશ્ય છે, અને તેમના સાથીદારો ના કબ્રસ્તાનમાં પરંતુ રાહ જોઈ માટે શોભાયાત્રા નથી જોડાઈ હતી. જાહેર ક્રમમાં ચાર્જ જે, આ જુઓ, અશાંતિ ડરતા. એક અલગ સામાજિક શરીર સહન જરૂરી કામગીરી પૂરી પાડવામાં આવેલ. હકીકત એ છે કે midwives જાદુ સાથે સંકળાયેલ હતું, સંસ્કૃતિ, પ્રવાહી ખ્યાલ (પ્રવાહી) કે જે કદાચ તેમને ત્રાંસી વ્યવસ્થા માં પ્રવાહી નિષ્ણાતો કરવામાં કડી શકાય છે. અથવા, પ્રતીકાત્મક નૃવંશશાસ્ત્ર માં, તેમને લોહી જાદુઈ મેનીપ્યુલેશન માટે બંધન અને વિસ્તરણ દ્વારા કોર્ટમાં જોડણી-દલાલ. હું કોઈ આ વસ્તુઓ નવમી નિષ્ણાત છું, પણ હું એ વસ્તુઓ વસ્તુઓ આજે, જ્યાં પ્રવૃત્તિ-મર્યાદિત અથવા સીમાંત અથવા સમસ્યાવાળા તમામ અવશેષો, વ્યક્તિઓ જેઓ કરવા છે અભિસરવું કરતાં અલગ રીતે ક્રમમાં ગોઠવવા માટે લાગે છે. Borges ના ચિની યાદીઓ તરીકે થોડી '. આજે, આપણે શું વિશે કહી શકે છે? આનંદ ની દુનિયા, ફ્રોઇડિઅન ક્રાંતિ પરિણામે, કેટલાક અસ્પષ્ટ રીતે "ચૂકવણી ફરજ" હતી, પરંતુ હજુ પણ ક્રેઝી સ્થિર ઉતરાણ માટે જોઈ.
પાછળ આ બે લાંબા ડિગ્રેશન્સનો પછી પુસ્તક છે. આ પુસ્તક ડંખ અભાવ છે. શું અન્ય વાચકો, અન્ય પુસ્તકો સારી કરી શકે તે અનુભવો તરીકે નથી, લેખક દોષી. પરંતુ કદાચ એ હકીકત છે કે ઘટના કે ત્રાટકી વિશે એક પુસ્તક કરવાની વિચાર ખાસ કરીને તેમની અપેક્ષાઓ દગો કર્યો હતો. આ પ્લોટ સંતુલન અને લાંબા પુસ્તક પર નબળી છે. ગોરો વાસ્તવિકતા બંધ, અર્થમાં કે તપાસ તેથી સરળતાથી છે: કંટાળાજનક, પુરાવા વિના પરિશ્રમી, પુનરાવર્તિત, અથવા મિકેનિકલ, અથવા થોડા ટ્રેક કે ક્યાંય દેખીતી રીતે, જીવી સાથે. પરંતુ પુસ્તક તમે બોર (aaacch ઉપયોગ શરતો ... કે!) ધ રીડર કરી શકતા નથી. તે આનંદ પુસ્તક 'જો તમે આ શબ્દ માફી કરશે, પરંતુ જાણકારી, જો તમે આ બીજી ટર્મ ક્ષમા કરશે. જેઓ દર્દી છે તેને ફાયદો કરશે, પરંતુ હું થોડો આનંદ લાગે.
બીજો મુદ્દો કે હું ધારે છે કે મધ્યકાલીન ધર્મ માટે સિદ્ધાંત અને દ્રશ્ય શિથિલ નૈતિક બિંદુ દ્રષ્ટિએ ખૂબ જ સખત થઇ ગઇ છે. ધર્મ મધ્ય યુગમાં, કે જે અમુક રીતે, સંપૂર્ણ અર્થમાં છે એક વ્યાપક બળ છે. એકવાર શીખવાડ્યું, કે જે બાર્બેરીયન પોસ્ટ-કોન્સ્ટેન્ટાઇન અને Constantius (ધાર્મિક સ્વતંત્રતા માટે પ્રથમ, દ્વિતીય એકમાત્ર રાજ્ય ધર્મ માટે (આ નામ અધિકાર રહેશે)?) માં રોમન દુનિયા, પાછળથી Christianized પોસ્ટ રોમન દુનિયામાં દાખલ કરી હતી રૂપાંતરણ શરત પર (?) ખ્રિસ્તી, એટલે કે એક નાગરિક કરાર કે રાજકીય અધિષ્ઠાપિત / એક નવી કંપની સ્થાપે છે અથવા એક બંધારણ ફોન કરી શકો છો ની સ્થાપના માટે સ્થાયી પરવાનગી આપી હતી. તે મધ્યમ યુગ માં સ્થાપના કરવામાં આવી હતી કે રોમન અને જર્મની અસંસ્કારી લેટિન સંસ્કૃતિમાં ફ્યુઝન. અને મધ્ય યુગમાં જ્યારે ખ્રિસ્તી વિશ્વાસ લગભગ પત્થરના બ્લોક લ્યુથર દ્વારા shaken હતી માટે યુરોપ તૂટી પરંતુ મોટે ભાગે તેઓ પવિત્ર સમાજના પાયાના તરીકે (ધર્મ વારાફરતી યુદ્ધો) માં અયોગ્ય. પરંતુ તે પહેલાથી જ આધુનિક વિશ્વમાં હતી. તમામ C.Robb પ્રથમ આપણે એ છે કે જેઓ પ્રાર્થના અથવા litanies દ્વારા કરવામાં આવે છે રોજિંદા જીવનમાં દૈવી ના સતત હાજરી અક્ષરો માં જુઓ. પછી જાદુઈ વિશ્વના હાજરી, વધુ કે ઓછા સહન અથવા વિશ્વમાં ભાગ જ્યાં તમે નપુંસકતા અને અજ્ઞાત હોવા છતાં સ્વીકાર્યું છે ક્રમમાં કરો પરવાનગી આપી હતી. વૈજ્ઞાનિક જ્ઞાન, કોઈ આત્મલક્ષી (અથવા તાર્કિક?) જ્ઞાન systematization આવ્યો હતો, અને formalizing ઉપર બધા સંસ્થાકરણ ફૌકાલ્ટ દ્વારા દર્શાવે છે. પૂરા પાડવામાં આવેલ છે કે જે સંસ્થાઓ પાયો નથી સ્પર્શ નહોતી, ત્યાં સહનશીલતા અને સ્વતંત્રતા ચોક્કસ ડિગ્રી હતું. તેથી સમય અને ઇન્વૉઇસેસ (કોઈ કરવેરા) અસામાન્ય નથી અને લોકો હતા midwives તરીકે કામ કર્યું પણ અનુભવી ઇન્વૉઇસેસ હોઇ શકે છે. તેથી વસ્તુઓ સી ધરાવે છે Robb. અને હજુ પણ, આ લોકોને સામાજિક શરીર "સામાન્ય" માટે આદર સાથે "borderline" ગણવામાં આવ્યા હતા. ત્યાં એક મિડવાઇફ જેઓ મૃત્યુ પામ્યા હતા અંતિમવિધિ પ્રતિનિધિત્વ દ્રશ્ય છે, અને તેમના સાથીદારો ના કબ્રસ્તાનમાં પરંતુ રાહ જોઈ માટે શોભાયાત્રા નથી જોડાઈ હતી. જાહેર ક્રમમાં ચાર્જ જે, આ જુઓ, અશાંતિ ડરતા. એક અલગ સામાજિક શરીર સહન જરૂરી કામગીરી પૂરી પાડવામાં આવેલ. હકીકત એ છે કે midwives જાદુ સાથે સંકળાયેલ હતું, સંસ્કૃતિ, પ્રવાહી ખ્યાલ (પ્રવાહી) કે જે કદાચ તેમને ત્રાંસી વ્યવસ્થા માં પ્રવાહી નિષ્ણાતો કરવામાં કડી શકાય છે. અથવા, પ્રતીકાત્મક નૃવંશશાસ્ત્ર માં, તેમને લોહી જાદુઈ મેનીપ્યુલેશન માટે બંધન અને વિસ્તરણ દ્વારા કોર્ટમાં જોડણી-દલાલ. હું કોઈ આ વસ્તુઓ નવમી નિષ્ણાત છું, પણ હું એ વસ્તુઓ વસ્તુઓ આજે, જ્યાં પ્રવૃત્તિ-મર્યાદિત અથવા સીમાંત અથવા સમસ્યાવાળા તમામ અવશેષો, વ્યક્તિઓ જેઓ કરવા છે અભિસરવું કરતાં અલગ રીતે ક્રમમાં ગોઠવવા માટે લાગે છે. Borges ના ચિની યાદીઓ તરીકે થોડી '. આજે, આપણે શું વિશે કહી શકે છે? આનંદ ની દુનિયા, ફ્રોઇડિઅન ક્રાંતિ પરિણામે, કેટલાક અસ્પષ્ટ રીતે "ચૂકવણી ફરજ" હતી, પરંતુ હજુ પણ ક્રેઝી સ્થિર ઉતરાણ માટે જોઈ.
પાછળ આ બે લાંબા ડિગ્રેશન્સનો પછી પુસ્તક છે. આ પુસ્તક ડંખ અભાવ છે. શું અન્ય વાચકો, અન્ય પુસ્તકો સારી કરી શકે તે અનુભવો તરીકે નથી, લેખક દોષી. પરંતુ કદાચ એ હકીકત છે કે ઘટના કે ત્રાટકી વિશે એક પુસ્તક કરવાની વિચાર ખાસ કરીને તેમની અપેક્ષાઓ દગો કર્યો હતો. આ પ્લોટ સંતુલન અને લાંબા પુસ્તક પર નબળી છે. ગોરો વાસ્તવિકતા બંધ, અર્થમાં કે તપાસ તેથી સરળતાથી છે: કંટાળાજનક, પુરાવા વિના પરિશ્રમી, પુનરાવર્તિત, અથવા મિકેનિકલ, અથવા થોડા ટ્રેક કે ક્યાંય દેખીતી રીતે, જીવી સાથે. પરંતુ પુસ્તક તમે બોર (aaacch ઉપયોગ શરતો ... કે!) ધ રીડર કરી શકતા નથી. તે આનંદ પુસ્તક 'જો તમે આ શબ્દ માફી કરશે, પરંતુ જાણકારી, જો તમે આ બીજી ટર્મ ક્ષમા કરશે. જેઓ દર્દી છે તેને ફાયદો કરશે, પરંતુ હું થોડો આનંદ લાગે.
Nessun commento:
Posta un commento